31 Mart 2008 Pazartesi

Devrimciysen Gerçeği Söyle!

© Zülal Kalkandelen /Dünyalı Yazılar
Cumhuriyet Pazar Dergi/30 Mart 2008


Bush çıkmış konuşuyor; hala Irak’ta kazanılan başarıdan söz ediyor.

Hangi başarı?!

Beş yıl içinde Irak’ta 1 milyondan fazla Iraklı, yaklaşık 4000 Amerikalı asker hayatını yitirdi…

4 milyon Iraklı mülteci konumuna düştü…

Guantanamo Hapishanesi’ndeki insanlık dışı uygulamalar, tarihin kara sayfalarına yazıldı…

Irak’ın geleceği dinamitlendi; müzeleri, kütüphaneleri yağmalanıp bilim insanları katledildi…

Savaş için milyarlarca dolar harcanırken, Irak’ta yoksulluk arttı, eskiden var olan sosyal güvenlik hakları yok oldu; ağır yükün altında kalan Amerikan ekonomisi durgunluğa girdi…

Bunlar, savaşın gerçek sonuçları ve hepsi de birer yıkım. Irak’ta var olmayan kitle imha silahlarına dayanarak başlattığı savaşı savunan Bush’un aklı herhalde başka yerlerde.

Savaş mutlaka birilerine yarar sağlıyor ama kimlere?

***

Bu soru, Irak’ın işgalinin 5. yıldönümünde New York’ta izlediğim barış etkinliklerinde de gündemdeydi. Yanıt, savaş karşıtı hareketi güçlendirmeyi amaçlayan 12 sivil toplum örgütünün düzenlediği bir toplantıda genç bir şairden geldi.

Aldı eline mikrofonu şair ve gücü yettiğince haykırdı düşüncelerini:

“Bu hükümetin daha fazla suçsuz insan öldürmesi ve silah şirketlerini zengin etmesi için vergi ödemek istemiyorum!”

Brooklyn’de bir kitapçıda toplananlar, aldatılmışlıktan doğan büyük bir öfkenin içindeydi. Kendilerine defalarca yalan söylenmiş, ülkeleri savaşa sürüklenmişti.

Fakat aradan geçen yıllar, savaştan kimlerin faydalandığını ortaya koydu.

Amerika’nın önde gelen ilerici dergilerinden The Nation da, son sayısında bu konuyu kapağına taşımış. Kapakta yer alan illüstrasyon gerçekten ilginç. 1 dolarlık banknotun üzerinde görülen George Washington, bu defa kafası gözü sarılı ve kan içinde resmedilmiş. Savaşın yıprattığı bir ekonomi, herhalde bundan daha iyi anlatılamazdı.

Dergide yer alan “The Cost Of War” (Savaşın Maliyeti) başlıklı yazıda sayılarla ortaya konulanlarsa, daha da çarpıcı.

Sözcükler saklasa da gerçekleri, anlatır rakamlar pek çok şeyi…

Irak Savaşı’nın Amerika’ya maliyeti 522.5 milyar dolar.

Bu paranın 294.9 milyar doları savunma ve müteahhitlik firmalarına gitmiş. Çünkü Lockheed Martin firmasının CEO’su yılda 24.399.747 dolar kazanıyor!

Bu sektörlerdeki ortalama bir üst düzey yöneticinin yıllık geliri 9.095.756 dolarken, orduda görev yapan bir erinki 25.942 dolar… Yani Cleveland’da yaşayan işçi ailelerinin yıllık gelirine yaklaşık bir rakam.

***

İşte savaşın yarattığı bu çarpık ekonomik durum, Amerika’daki savaş karşıtı hareketin giderek daha fazla ilgi görmesinin önemli nedenlerinden birisi. “Şu anda var olan durumda orduyu desteklemek, bu hükümetin savaş harcamalarına onay vermek demek değildir” diyor barış yanlıları.

Çünkü tersine, böyle yapılarak, savaştan çıkar sağlayanların ekmeğine yağ sürülürken, askerlerin de yalanlar söylenerek kullanılması kolaylaştırılıyor.

Bu durumda yapılması gereken Irak’tan derhal çekilmek. Artık Amerika’da birçok kişi, savaş ekonomisinin sonunun ancak böyle geleceğinin farkında.

Çekilmeyi sağlamak için yapılması gerekense, sadece başkanlık seçimine odaklanmak değil; savaş karşıtı hareketi genişletip güçlendirmek. Böylece, kim başkan seçilirse seçilsin, onun üzerinde çekilme konusunda baskı oluşturmak ve İran’la savaşı önlemek.

Aslında işin temeli, bıkıp usanmadan gerçeği anlatmaktan geçiyor.

Ne demişti George Orwell; “Sahtekarlığın evrensel düzeyde egemen olduğu dönemlerde, gerçeği söylemek devrimci bir eylemdir.”

Hiç yorum yok: